Bréf Páls postula til Kólossamanna

1

Páll, postuli Krists Jesú fyrir vilja Guðs, og Tímóteus, bróðirinn, 2 til hinna heilögu og trúuðu bræðra í Kristi í Kólossaborg.

Náð sé með yður og friður frá Guði föður vorum.

3 Vér þökkum Guði, föður drottins vors Jesú Krists, biðjandi ávalt fyrir yður, 4 eftir að vér höfum heyrt um trú yðar í Kristi Jesú og kærleikann, sem þér hafið til allra hinna heilögu, 5 vegna vonar þeirrar, sem yður er geymd á himnum og þér áður hafið heyrt um í sannleiksorði fagnaðarerindisins, 6 sem til yðar er komið, eins og það einnig í öllum heiminum ber ávöxt og vex, sem það einnig gjörir hjá yður, frá þeim degi er þér heyrðuð og lærðuð að þekkja náð Guðs í sannleika, 7 eins og þér lærðuð af Epafrasi, vorum elskaða samþjóni, sem er trúr þjónn Krists í vorn stað, 8 sem og hefir sagt oss frá kærleika yðar í andanum.

9 Þess vegna höfum vér einnig frá þeim degi, er vér heyrðum það, ekki látið af að biðja fyrir yður og beiðast þess, að þér mættuð fyllast þekkingar á vilja hans með alls konar speki og andlegum skilningi, 10 svo að þér framgangið eins og drotni er samboðið, honum til þóknunar á allan hátt, og séuð ávaxtarsamir í öllu góðu verki og vaxið í þekkingunni á Guði; 11 verðið styrktir með hvers konar krafti eftir mætti dýrðar hans, til alls þolgæðis og umburðarlyndis með gleði, 12 og þakkið föðurnum, sem gjörði oss hæfa til að fá hlutdeild í arfleifð hinna heilögu í ljósinu, 13 hann sem hreif oss frá valdi myrkursins og flutti oss inn í ríki sonar kærleika síns, 14 í hverjum vér höfum endurlausnina, fyrirgefningu syndanna; 15 hann, sem er ímynd hins ósýnilega Guðs, frumburður allrar skepnu; 16 því að í honum var alt skapað á himnum og á jörðunni, hið sýnilega og hið ósýnilega, hvort sem eru hásæti eða herradómar eða tignir eða völd; allir hlutir eru skapaðir fyrir hann og til hans; 17 og hann er fyrri en alt og alt hefir tilveru sína í honum; 18 og hann er höfuð líkamans, safnaðarins; hann, sem er upphafið, frumburðurinn frá hinum dauðu, til þess að hann skyldi vera fremstur í öllu; 19 því að í honum þóknaðist allri fyllingunni að búa, 20 og að koma öllu, eftir að hann hafði gjört frið fyrir blóð kross hans, fyrir hann í sátt við sig, hvort heldur er það, sem er á jörðunni, eða það sem er á himnum. 21 Og yður, sem áður fyrri voruð útilokaðir og óvinir í huga yðar í hinum vondu verkum, 22 hefir hann nú þó sátta gjört í líkama holds síns með dauðanum, til þess að láta yður koma fram fyrir sig sem heilaga og flekklausa og óaðfinnanlega, 23 ef þér aðeins standið í trúnni, grundvallaðir og stöðugir, og látið ekki hreyfast frá von þess fagnaðarerindis, sem þér hafið heyrt, og prédikað hefir verið í allri skepnunni undir himninum, hvers þjónn eg, Páll, er orðinn.

24 Nú er eg glaður í þjáningum mínum fyrir yður, og uppfylli á holdi mínu það, sem vantaði á þjáningar Krists, fyrir líkama hans, sem er söfnuðurinn, 25 hvers þjónn eg er orðinn, eftir þeirri ráðstöfun Guðs, sem mér er á hendur falin yður viðvíkjandi, að flytja fyllilega Guðs orð, 26 leyndardóminn, sem hefir verið hulinn frá því að aldir og kynslóðir voru til, en nú er opinberaður hans heilögu, 27 er Guð vildi gjöra kunnugt, hvílíkur er dýrðarríkdómur þessa leyndardóms meðal heiðingjanna, sem er Kristur í yður, von dýrðarinnar. 28 Og hann boðum vér, með því að vér áminnum sérhvern mann og fræðum sérhvern mann með allri speki, til þess að vér getum leitt hvern mann fram fullkominn í Kristi; 29 og til þess erfiða eg einnig, þar sem eg er að berjast, eftir þeim mætti hans, sem með krafti verkar í mér.


2

Því eg vil að þér vitið, hversu mikilli baráttu eg á í fyrir yður og þá, sem eru í Laódíkeu, og vegna allra þeirra, sem ekki hafa séð ásjónu mína í holdinu, 2 til þess að hjörtu þeirra, sameinuð í kærleika, mættu uppörvast og þeir öðlast gjörvalla auðlegð fullrar vissu skilningsins, þekkinguna á leyndardómi Guðs, Kristi, 3 sem allir fjársjóðir spekinnar og þekkingarinnar eru fólgnir í. 4 Þetta segi eg, til þess að enginn svíki yður með tælandi orðum; 5 því að þótt eg sé fjarlægur að holdinu, þá er eg samt hjá yður að andanum, fagnandi, er eg horfi á góða skipun yðar og festu trúar yðar á Krist.

6 Eins og þér því hafið meðtekið Krist Jesúm, drottin, svo skuluð þér framganga í honum, 7 rótfestir og bygðir upp á honum og staðfestir í trúnni, eins og yður hefir verið kent, skarandi fram úr í þakkargjörð. 8 Gætið þess að enginn verði sá, er hertaki yður með veraldarvizku og hégómavillu eftir mannasetningum, eftir stafrófi heimsins, en ekki eftir Kristi; 9 því að í honum býr öll fylling guðdómsins líkamlega, 10 og þér eruð fyltir orðnir í honum, sem er höfuð allrar tignar og valds; 11 sem þér og eruð umskornir í með umskurn, sem ekki er af höndum gjörð, við það að afklæðast líkama holdsins, við umskurn Krists, 12 með því að þér voruð greftraðir með honum í skírninni og í henni voruð þér einnig með honum uppvaktir fyrir trúna á mátt Guðs, er uppvakti hann frá dauðum. 13 Einnig yður, sem dauðir voruð í afbrotunum og yfirhúð holds yðar, yður lífgaði Guð ásamt honum, með því að fyrirgefa oss öll afbrotin, 14 er hann afmáði skuldabréfið á móti oss með skipunum þess, það sem stóð í gegn oss, og hann tók það burt, er hann negldi það á krossinn. 15 Hann fletti vopnum tignirnar og völdin, leiddi þau opinberlega fram til sýnis og hrósaði sigri yfir þeim á honum.

16 Látið þess vegna engan dæma yður fyrir mat eða drykk, eða það, sem snertir hátíðir, tunglkomur eða hvíldardaga, 17 sem er skuggi hins tilkomanda, en líkaminn er Krists. 18 Látið engan hafa af yður hnossið, þann er hefir mætur á auðmýkt og engladýrkun, sökkvandi sér niður í sýnir sínar, þann er upphrokast ástæðulaust af hyggju holdsins 19 og heldur sér ekki við höfuðið, við hann, af hverjum allur líkaminn, styrktur og samtengdur með taugum og böndum, vex vexti Guðs.

20 Ef þér eruð dánir með Kristi frá stafrófi heimsins, hvers vegna látið þér þá, eins og þér lifðuð í heiminum, leggja fyrir yður: 21 »Snertu ekki, bragðaðu ekki, taktu ekki á«? — 22 alt þetta er til að eyðast við það að vera notað — eftir boðorðum manna og lærdómum. 23 Þetta hefir að sönnu orð á sér fyrir speki, en er sjálfvalin dýrkun og auðmýkt og vægðarleysi við líkamann, sem á engan heiður skilið, heldur er til að fullnægja holdinu.


3

Fyrst þér því eruð uppvaktir með Kristi, þá keppist eftir því, sem er á hæðum, þar sem Kristur situr við hægri hönd Guðs. 2 Hugsið um það, sem á hæðum er, en ekki um það, sem á jörðunni er; 3 því að þér eruð dánir, og líf yðar er fólgið með Kristi í Guði. 4 Þegar Kristur, vort líf, opinberast, þá munuð þér og ásamt honum opinberast í dýrð.

5 Deyðið því limina, sem við jörðina eru bundnir, hórdóm, saurlifnað, losta, vonda fýsn og ágirnd, sem er skurðgoðadýrkun; 6 fyrir þessa hluti kemur reiði Guðs yfir börn óhlýðninnar, 7 og í þeim framgenguð þér einnig áður fyrri, þegar þér lifðuð í þeim. 8 En nú skuluð þér einnig afleggja það alt: reiði, bræði, vonzku, lastmæli, svívirðilegt tal af munni yðar. 9 Ljúgið ekki hver að öðrum, þér sem hafið afklæðst hinum gamla manni með gjörðum hans 10 og íklæðst hinum nýja, sem endurnýjaður er til þekkingar, samkvæmt þess mynd, sem hann hefir skapað, 11 þar sem ekki er grískur maður né Gyðingur, umskurn né yfirhúð, útlendingur, Skýti, þræll eða frjáls maður, heldur er Kristur alt og í öllum.

12 Íklæðist því eins og Guðs útvaldir, heilagir og elskaðir, hjartgróinni meðaumkun, góðvild, auðmýkt, hógværð, langlyndi, 13 umberandi hver annan og fyrirgefandi hver öðrum, ef einhver hefir sök á móti nokkurum; eins og drottinn hefir fyrirgefið yður, svo skuluð þér og gjöra. 14 En íklæðist yfir alt þetta elskunni, sem er band algjörleikans, 15 og látið frið Krists ríkja í hjörtum yðar, sem þér og eruð kallaðir til í einum líkama; og verið þakklátir. 16 Látið orð Krists búa ríkulega hjá yður með allri speki, þannig að þér fræðið og áminnið hver annan með sálmum, lofsöngvum og andlegum ljóðum, sætlega syngjandi Guði lof í hjörtum yðar. 17 Og hvað sem þér svo gjörið í orði eða verki, þá gjörið alt í nafni drottins Jesú, þakkandi Guði föður fyrir hann.

18 Þér konur, gjörið yður undirgefnar mönnum yðar, eins og vera ber í drotni. 19 Þér menn, elskið eiginkonur yðar og verið ekki beiskir við þær. 20 Þér börn, verið hlýðin foreldrum yðar í öllu, því að það er velþóknanlegt í drotni. 21 Þér feður, ertið ekki börn yðar, til þess að þau verði ekki ístöðulaus. 22 Þér þrælar, verið hlýðnir í öllu drotnum yðar eftir holdinu, ekki með augnaþjónustu, eins og þeir, sem mönnum vilja þóknast, heldur í einfaldleik hjartans, og óttist drottin. 23 Hvað sem þér gjörið, þá vinnið af alhuga eins og fyrir drottin, en ekki fyrir menn, 24 vitandi að þér munuð af drotni fá arfleifðina í endurgjald; þér þjónið drotni Kristi. 25 Því að sá, sem rangt gjörir, skal fá gjöld fyrir það, sem hann gjörði rangt, og ekki er manngreinarálit.


4

Þér drotnar, veitið þrælunum það, sem rétt er og sanngjarnt, vitandi að þér eigið og drottin á himni.

2 Verið stöðugir í bæninni og árvakrir í henni með þakkargjörð, 3 og biðjið jafnframt einnig fyrir oss, að Guð opni fyrir oss dyr orðsins, til að boða leyndardóm Krists, fyrir hvers sakir eg og er nú bundinn, 4 til þess að eg megi auglýsa hann, eins og mér ber að tala. 5 Framgangið með speki gagnvart þeim, sem fyrir utan eru, og kaupið hinn hentuga tíma. 6 Ræða yðar sé ætíð ljúfleg og salti krydduð, til þess að þér vitið, hvernig þér eigið að svara sérhverjum.

7 Alt um mína hagi mun Týkíkus, hinn elskaði bróðir og trúi þjónn og samþjónn í drotni, láta yður vita. 8 Eg sendi hann til yðar, einmitt til þess að þér fáið að vita, hvernig oss líður, og til þess að hann huggi hjörtu yðar, 9 ásamt Onesímusi, hinum trúa og elskaða bróður, sem er einn af yður; þeir munu láta yður vilt alt, sem hér gjörist.

10 Yður heilsar Aristarkus, sambandingi minn, og Markús, frændi Barnabasar, sem þér hafið fengið boðorð um — ef hann kemur til yðar, þá takið á móti honum — 11 og Jesús, að viðurnefni Jústus; þeir eru af umskurninni og þeir einir eru samverkamenn mínir fyrir Guðs ríki, og hafa þeir verið mér til huggunar. 12 Yður heilsar Epafras, sem er einn af yður, þjónn Krists Jesú, sem jafnan berst fyrir yður í bænum sínum, til þess að þér megið standa stöðugir, fullkomnir og fullvissir í öllum vilja Guðs. 13 Því að þann vitnisburð gef eg honum, að hann hefir mikið erfiði fyrir yður og þeim, sem eru í Laódíkeu, og þeim, sem eru í Hierapólis. 14 Yður heilsar Lúkas, læknirinn elskaði, og Demas. 15 Heilsið þér bræðrunum í Laódíkeu og Nýmfasi og söfnuðinum, sem er í húsi þeirra. 16 Og þegar búið er að lesa bréf þetta upp hjá yður, þá látið líka lesa það í söfnuði Laódíkeumanna, og lesið þér og Laódíkeubréfið. 17 Og segið Arkippusi: Gættu þjónustunnar, sem þú hefir tekið við í drotni, að þú veitir henni fullnustu.

18 Kveðjan er skrifuð með minni, Páls, eigin hendi. Minnist fjötra minna. Náð sé með yður.