Síðara bréf Páls postula til Tímóteusar

1

Páll postuli Krists Jesú, að vilja Guðs, samkvæmt fyrirheitinu um lífið í Kristi Jesú, 2 til Tímóteusar, elskaðs sonar.

Náð, miskunn og friður frá Guði föður og Kristi Jesú drotni vorum.

3 Þakkir gjöri eg Guði, sem eg þjóna, eins og forfeður mínir, með hreinni samvizku, svo sem eg án afláts minnist þín í bænum mínum; 4 og þrái eg nótt og dag að sjá þig, minnugur tára þinna — til þess að eg fyllist gleði; — 5 er eg rifja upp fyrir mér hina hræsnislausu trú hjá þér, er fyrst bjó í Lóis ömmu þinni og Evníke móður þinni, og eg er sannfærður um að líka býr í þér. 6 Fyrir þá sök minni eg þig á, að glæða hjá þér þá náðargjöf Guðs, sem í þér býr fyrir yfirlagning handa minna; 7 því að ekki gaf Guð oss anda hugleysis, heldur anda máttar og kærleiks og stillingar. 8 Fyrirverð þig því ekki fyrir vitnisburðinn um drottin vorn, né fyrir mig, bandingja hans, heldur skalt þú ilt þola ásamt með fagnaðarerindinu, eftir mætti Guðs, 9 sem oss hefir frelsað og kallað heilagri köllun, ekki eftir verkum vorum, heldur eftir eigin fyrirhugun og náð, sem oss var gefin í Kristi Jesú frá eilífum tímum, 10 en hefir nú birst við opinberun frelsara vors Krists Jesú, sem dauðann afmáði, en leiddi í ljós líf og ódauðleika með fagnaðarerindinu. 11 Til að boða það er eg settur prédikari og postuli og kennari; 12 fyrir þá sök líð eg og þetta, en eigi fyrirverð eg mig, því að eg veit á hvern eg hefi fest traust mitt, og eg er sannfærður um, að hann er þess megnugur að varðveita það, sem mér er trúað fyrir, til þess dags. 13 Halt þú dæmi heilnæmu orðanna, sem þú heyrðir mig flytja, í trúnni og í kærleikanum í Kristi Jesú. 14 Varðveittu það hið góða, sem þér er trúað fyrir, fyrir heilagan anda, sem í oss býr.

15 Þú veizt þetta, að allir Asíumenn sneru við mér bakinu, í þeirra flokki eru þeir Fýgelus og Hermogenes. 16 Drottinn veiti miskunn heimili Ónesífórusar, því að oft hresti hann mig, og fyrirvarð sig ekki fyrir fjötur minn; 17 heldur lét hann sér ant um að leita mín, þegar hann var kominn til Róm, og fann mig; — 18 gefi drottinn honum miskunn að finna hjá drotni á þeim degi. — Og þú þekkir manna bezt, hve mikla þjónustu hann inti af hendi í Efesus.


2

Styrkst þú þá, son minn, í náðinni í Kristi Jesú, 2 og það sem þú heyrðir mig tala í margra votta viðurvist, það skalt þú fá í hendur trúum mönnum, sem verða færir um líka að kenna öðrum. 3 Þú skalt og að þínu leyti ilt þola, eins og góður hermaður Krists Jesú. 4 Til þess að þóknast þeim, sem hann hefir á mála tekið, bendlar enginn hermaður sig við atvinnu-störf; 5 svo er og ef einhver fer að keppa í leikum, þá verður hann ekki krýndur, nema hann keppi löglega. 6 Bóndinn, sem erfiðar, á fyrstur að fá sinn hlut af ávöxtunum.7 Tak eftir því, sem eg segi; því að drottinn mun gefa þér skilning á öllu. 8 Minst þú Jesú Krists, hans sem reis upp frá dauðum, af sæði Davíðs, samkvæmt fagnaðarerindi mínu. 9 Og við það líð eg ilt, og það enda að vera í fjötrum, eins og illvirki; en orð Guðs verður ekki fjötrað. 10 Fyrir því þoli eg alt sakir hinna útvöldu, til þess að þeir einnig hljóti hjálpræði í Kristi Jesú ásamt eilífri dýrð. 11 Það orð er satt: Því að ef vér höfum dáið með honum, þá munum vér og lifa með honum; 12 ef vér stöndum stöðugir, þá munum vér og með honum ríkja; ef vér afneitum honum, þá mun hann og afneita oss; 13 ef vér erum ótrúir, þá verður hann samt trúr; því að ekki getur hann afneitað sjálfum sér.

14 Minn á þetta, særandi þá fyrir augliti drottins, að eiga ekki í orðastælum til einskis gagns, áheyrendunum til falls. 15 Legg kapp á að sýna sjálfan þig fullreyndan fyrir Guði, verkamann, er ekki þarf að skammast sín, sem fer rétt með orð sannleikans. 16 En forðast þú hinar vanheilögu hégómaræður, því að þeim skilar lengra áfram í guðleysi, 17 og lærdómur þeirra etur um sig eins og helbruni. Í tölu þeirra eru þeir Hýmeneus og Fíletus. 18 Þeir hinir sömu hafa orðið frávillingar í sannleikanum, þar sem þeir segja upprisuna þegar um garð gengna, og umhverfa trú sumra manna. 19 En Guðs styrki grundvöllur stendur, hafandi þetta innsigli: Drottinn þekkir sína, og: Hver sá, sem nefnir nafn drottins, haldi sér frá ranglæti. 20 En á stóru heimili eru ekki einungis gullker og silfurker, heldur og tréker og leirker, og sum eru til heiðurs og sum eru til vanheiðurs. 21 Fái nú einhver sig hreinan gjört af þessum, mun hann verða ker til heiðurs, helgað ker og hagfelt húsbóndanum, hæfilegt til sérhvers góðs verks. 22 En flý þú æskunnar girndir, en stunda réttlæti, trú, kærleika og frið við þá, sem ákalla drottin af hreinu hjarta. 23 En hafna þú heimskulegum og óskynsamlegum þrætum, vitandi að þær leiða af sér ófrið; 24 en þjónn drottins á ekki að eiga í ófriði, heldur á hann að vera ljúfur við alla, góður fræðari, þolinn í þrautum, 25 hógværlega agandi þá, er skipast í móti, ef Guð kynni að gefa þeim iðrun til þekkingar á sannleikanum, 26 og þeir gætu endurvitkast úr snöru djöfulsins, hremdir af honum til að gjöra hans vilja.


3

En vita skalt þú þetta, að á síðustu dögum munu koma örðugar tíðir, 2 því að mennirnir munu verða sérgóðir, fégjarnir, raupsamir, hrokafullir, lastmælendur, foreldrum óhlýðnir, vanþakklátir, vanheilagir, 3 kærleikslausir, óhaldinorðir, rógberandi, bindindislausir, grimmir, ekki elskandi það sem gott er, 4 sviksamir, framhleypnir, ofmetnaðarfullir, elskandi munaðarlífið meira en Guð, 5 og hafa á sér yfirskin guðhræðslunnar, en afneita krafti hennar. Og snú þér burt frá slíkum; 6 því að úr hóp þessara eru mennirnir, sem smeygja sér inn í húsin og ná á band sitt kvennsniftum, sem syndum eru hlaðnar og leiðast af margvíslegum fýsnum, 7 sem eru alt af að læra og geta aldrei komist til þekkingar á sannleikanum. 8 Eins og þeir Jannes og Jambres stóðu í gegn Móse, þannig standa og þessir menn í gegn sannleikanum; eru þeir menn hugspiltir og illa reyndir í trúnni; 9 en þeim mun ekki verða ágengt, því að heimska þeirra mun verða hverjum manni augljós, eins og heimska hinna líka varð. 10 En þú hefir breytt eftir mér í kenningu, hegðun, ásetningi, trú, langlyndi, kærleika, þolgæði, 11 í ofsóknum og þjáningum, slíkum sem fyrir mig komu í Antíokkíu, í Íkóníum og í Lýstra; — slíkar ofsóknir sem eg þoldi — og drottinn frelsaði mig úr þeim öllum. 12 Já, allir, sem lifa vilja guðrækilega í Kristi Jesú, munu ofsóttir verða. 13 En vondir menn og svikarar munu magnast í vonzkunni, villandi aðra og villuráfandi sjálfir. 14 En halt þú stöðuglega við það, sem þú hefir numið og hefir fest trú á, þar eð þú veizt af hverjum þú hefir numið það; 15 og þar eð þú frá blautu barnsbeini þekkir heilagar ritningar, sem geta veitt þér speki til sáluhjálpar fyrir trúna á Kristi Jesú. 16 Sérhver ritning, sem innblásin er af Guði, er og nytsöm til fræðslu, til umvöndunar, til leiðréttingar, til mentunar í réttlæti, 17 til þess að guðsmaðurinn sé algjör, hæfur gjör til sérhvers góðsverks.


4

Eg særi þig fyrir augliti Guðs og Krists Jesú, sem dæma mun lifendur og dauða, og við opinberun hans og konungsríki hans: 2 Prédika þú orðið, gef þig að því í tíma, í ótíma; vanda um, ávíta, áminn með öllu langlyndi og fræðslu. 3 Því að þann tíma mun að bera, er menn þola ekki hina heilnæmu kenningu, heldur kitlar þá á eyrunum og þeir hópa að sér kennurum eftir eigin fýsnum sínum; 4 og þeir munu snúa eyrum sínum burt frá sannleikanum, og snúa sér að æfintýrum. 5 En ver þú algáður í öllu, þol ilt, gjör verk trúboða, fullna þjónustu þína. 6 Því það er nú svo komið, að mér er fórnfært, og tíminn er kominn, að eg taki mig upp. 7 Eg hefi barist góðu baráttunni, hefi fullnað skeiðið, hefi varðveitt trúna. 8 Að öðru leyti er mér geymd kóróna réttlætisins, sem drottinn mun gefa mér á þeim degi, hann hinn réttláti dómari; en ekki einungis mér, heldur og öllum, sem elskað hafa opinberun hans.

9 Gjör þér far um að koma sem fyrst til mín; 10 því að Demas hefir yfirgefið mig, af því að hann elskaði þennan heim, og er hann farinn til Þessaloníku; Kreskes er farinn til Galatíu og Títus til Dalmatíu; 11 Lúkas er einn hjá mér. Tak þú Markús og lát hann koma með þér, því að hann er mér þarfur til þjónustu. 12 En Týkíkus hefi eg sent til Efesus. 13 Fær þú mér, þegar þú kemur, möttulinn, sem eg skildi eftir í Tróas hjá Karpusi, og bækurnar, einkanlega skinnbækurnar. 14 Alexander koparsmiður gjörði mér margt ilt; drottinn mun gjalda honum eftir verkum hans. 15 Gæt þín líka fyrir honum, því að mjög stóð hann í gegn orðum vorum. 16 Í fyrstu málsvörn minni kom enginn mér til aðstoðar, heldur yfirgáfu mig allir; verði þeim það ekki tilreiknað. 17 En drottinn stóð með mér og veitti mér kraft, til þess að eg yrði til að fullna prédikunina og allir heiðingjarnir fengju að heyra. Og eg varð frelsaður úr gini ljónsins. 18 Drottinn mun frelsa mig frá öllu illu verki og mig hólpinn leiða inn í ríkið sitt hið himneska. Honum sé dýrð um aldir alda. Amen.

19 Heilsa þú Prisku og Akvílasi og heimili Ónesífórusar. 20 Erastus varð eftir í Korintu, en Trófímus skildi eg eftir sjúkan í Míletus. 21 Gjör þér far um að koma fyrir vetur. Evbúlus sendir þér kveðju og Púdes og Línus og Kládía og allir bræðurnir.

22 Drottinn sé með þínum anda. Náð sé með yður.