1

Páll, postuli Krists Jesú fyrir vilja Guðs, og Tímóteus, bróðirinn, ² til hinna heilögu og trúuðu bræðra í Kristi í Kólossaborg.

Náð sé með yður og friður frá Guði föður vorum.

³ Vér þökkum Guði, föður drottins vors Jesú Krists, biðjandi ávalt fyrir yður, ⁴ eftir að vér höfum heyrt um trú yðar í Kristi Jesú og kærleikann, sem þér hafið til allra hinna heilögu, ⁵ vegna vonar þeirrar, sem yður er geymd á himnum og þér áður hafið heyrt um í sannleiksorði fagnaðarerindisins, ⁶ sem til yðar er komið, eins og það einnig í öllum heiminum ber ávöxt og vex, sem það einnig gjörir hjá yður, frá þeim degi er þér heyrðuð og lærðuð að þekkja náð Guðs í sannleika, ⁷ eins og þér lærðuð af Epafrasi, vorum elskaða samþjóni, sem er trúr þjónn Krists í vorn stað, ⁸ sem og hefir sagt oss frá kærleika yðar í andanum.

⁹ Þess vegna höfum vér einnig frá þeim degi, er vér heyrðum það, ekki látið af að biðja fyrir yður og beiðast þess, að þér mættuð fyllast þekkingar á vilja hans með alls konar speki og andlegum skilningi, ¹⁰ svo að þér framgangið eins og drotni er samboðið, honum til þóknunar á allan hátt, og séuð ávaxtarsamir í öllu góðu verki og vaxið í þekkingunni á Guði; ¹¹ verðið styrktir með hvers konar krafti eftir mætti dýrðar hans, til alls þolgæðis og umburðarlyndis með gleði, ¹² og þakkið föðurnum, sem gjörði oss hæfa til að fá hlutdeild í arfleifð hinna heilögu í ljósinu, ¹³ hann sem hreif oss frá valdi myrkursins og flutti oss inn í ríki sonar kærleika síns, ¹⁴ í hverjum vér höfum endurlausnina, fyrirgefningu syndanna; ¹⁵ hann, sem er ímynd hins ósýnilega Guðs, frumburður allrar skepnu; ¹⁶ því að í honum var alt skapað á himnum og á jörðunni, hið sýnilega og hið ósýnilega, hvort sem eru hásæti eða herradómar eða tignir eða völd; allir hlutir eru skapaðir fyrir hann og til hans; ¹⁷ og hann er fyrri en alt og alt hefir tilveru sína í honum; ¹⁸ og hann er höfuð líkamans, safnaðarins; hann, sem er upphafið, frumburðurinn frá hinum dauðu, til þess að hann skyldi vera fremstur í öllu; ¹⁹ því að í honum þóknaðist allri fyllingunni að búa, ²⁰ og að koma öllu, eftir að hann hafði gjört frið fyrir blóð kross hans, fyrir hann í sátt við sig, hvort heldur er það, sem er á jörðunni, eða það sem er á himnum. ²¹ Og yður, sem áður fyrri voruð útilokaðir og óvinir í huga yðar í hinum vondu verkum, ²² hefir hann nú þó sátta gjört í líkama holds síns með dauðanum, til þess að láta yður koma fram fyrir sig sem heilaga og flekklausa og óaðfinnanlega, ²³ ef þér aðeins standið í trúnni, grundvallaðir og stöðugir, og látið ekki hreyfast frá von þess fagnaðarerindis, sem þér hafið heyrt, og prédikað hefir verið í allri skepnunni undir himninum, hvers þjónn eg, Páll, er orðinn.

²⁴ Nú er eg glaður í þjáningum mínum fyrir yður, og uppfylli á holdi mínu það, sem vantaði á þjáningar Krists, fyrir líkama hans, sem er söfnuðurinn, ²⁵ hvers þjónn eg er orðinn, eftir þeirri ráðstöfun Guðs, sem mér er á hendur falin yður viðvíkjandi, að flytja fyllilega Guðs orð, ²⁶ leyndardóminn, sem hefir verið hulinn frá því að aldir og kynslóðir voru til, en nú er opinberaður hans heilögu, ²⁷ er Guð vildi gjöra kunnugt, hvílíkur er dýrðarríkdómur þessa leyndardóms meðal heiðingjanna, sem er Kristur í yður, von dýrðarinnar. ²⁸ Og hann boðum vér, með því að vér áminnum sérhvern mann og fræðum sérhvern mann með allri speki, til þess að vér getum leitt hvern mann fram fullkominn í Kristi; ²⁹ og til þess erfiða eg einnig, þar sem eg er að berjast, eftir þeim mætti hans, sem með krafti verkar í mér.

2

Því eg vil að þér vitið, hversu mikilli baráttu eg á í fyrir yður og þá, sem eru í Laódíkeu, og vegna allra þeirra, sem ekki hafa séð ásjónu mína í holdinu, ² til þess að hjörtu þeirra, sameinuð í kærleika, mættu uppörvast og þeir öðlast gjörvalla auðlegð fullrar vissu skilningsins, þekkinguna á leyndardómi Guðs, Kristi, ³ sem allir fjársjóðir spekinnar og þekkingarinnar eru fólgnir í. ⁴ Þetta segi eg, til þess að enginn svíki yður með tælandi orðum; ⁵ því að þótt eg sé fjarlægur að holdinu, þá er eg samt hjá yður að andanum, fagnandi, er eg horfi á góða skipun yðar og festu trúar yðar á Krist.

⁶ Eins og þér því hafið meðtekið Krist Jesúm, drottin, svo skuluð þér framganga í honum, ⁷ rótfestir og bygðir upp á honum og staðfestir í trúnni, eins og yður hefir verið kent, skarandi fram úr í þakkargjörð. ⁸ Gætið þess að enginn verði sá, er hertaki yður með veraldarvizku og hégómavillu eftir mannasetningum, eftir stafrófi heimsins, en ekki eftir Kristi; ⁹ því að í honum býr öll fylling guðdómsins líkamlega, ¹⁰ og þér eruð fyltir orðnir í honum, sem er höfuð allrar tignar og valds; ¹¹ sem þér og eruð umskornir í með umskurn, sem ekki er af höndum gjörð, við það að afklæðast líkama holdsins, við umskurn Krists, ¹² með því að þér voruð greftraðir með honum í skírninni og í henni voruð þér einnig með honum uppvaktir fyrir trúna á mátt Guðs, er uppvakti hann frá dauðum. ¹³ Einnig yður, sem dauðir voruð í afbrotunum og yfirhúð holds yðar, yður lífgaði Guð ásamt honum, með því að fyrirgefa oss öll afbrotin, ¹⁴ er hann afmáði skuldabréfið á móti oss með skipunum þess, það sem stóð í gegn oss, og hann tók það burt, er hann negldi það á krossinn. ¹⁵ Hann fletti vopnum tignirnar og völdin, leiddi þau opinberlega fram til sýnis og hrósaði sigri yfir þeim á honum.

¹⁶ Látið þess vegna engan dæma yður fyrir mat eða drykk, eða það, sem snertir hátíðir, tunglkomur eða hvíldardaga, ¹⁷ sem er skuggi hins tilkomanda, en líkaminn er Krists. ¹⁸ Látið engan hafa af yður hnossið, þann er hefir mætur á auðmýkt og engladýrkun, sökkvandi sér niður í sýnir sínar, þann er upphrokast ástæðulaust af hyggju holdsins ¹⁹ og heldur sér ekki við höfuðið, við hann, af hverjum allur líkaminn, styrktur og samtengdur með taugum og böndum, vex vexti Guðs.

²⁰ Ef þér eruð dánir með Kristi frá stafrófi heimsins, hvers vegna látið þér þá, eins og þér lifðuð í heiminum, leggja fyrir yður: ²¹ »Snertu ekki, bragðaðu ekki, taktu ekki á«? — ²² alt þetta er til að eyðast við það að vera notað — eftir boðorðum manna og lærdómum. ²³ Þetta hefir að sönnu orð á sér fyrir speki, en er sjálfvalin dýrkun og auðmýkt og vægðarleysi við líkamann, sem á engan heiður skilið, heldur er til að fullnægja holdinu.

3

Fyrst þér því eruð uppvaktir með Kristi, þá keppist eftir því, sem er á hæðum, þar sem Kristur situr við hægri hönd Guðs. ² Hugsið um það, sem á hæðum er, en ekki um það, sem á jörðunni er; ³ því að þér eruð dánir, og líf yðar er fólgið með Kristi í Guði. ⁴ Þegar Kristur, vort líf, opinberast, þá munuð þér og ásamt honum opinberast í dýrð.

⁵ Deyðið því limina, sem við jörðina eru bundnir, hórdóm, saurlifnað, losta, vonda fýsn og ágirnd, sem er skurðgoðadýrkun; ⁶ fyrir þessa hluti kemur reiði Guðs yfir börn óhlýðninnar, ⁷ og í þeim framgenguð þér einnig áður fyrri, þegar þér lifðuð í þeim. ⁸ En nú skuluð þér einnig afleggja það alt: reiði, bræði, vonzku, lastmæli, svívirðilegt tal af munni yðar. ⁹ Ljúgið ekki hver að öðrum, þér sem hafið afklæðst hinum gamla manni með gjörðum hans ¹⁰ og íklæðst hinum nýja, sem endurnýjaður er til þekkingar, samkvæmt þess mynd, sem hann hefir skapað, ¹¹ þar sem ekki er grískur maður né Gyðingur, umskurn né yfirhúð, útlendingur, Skýti, þræll eða frjáls maður, heldur er Kristur alt og í öllum.

¹² Íklæðist því eins og Guðs útvaldir, heilagir og elskaðir, hjartgróinni meðaumkun, góðvild, auðmýkt, hógværð, langlyndi, ¹³ umberandi hver annan og fyrirgefandi hver öðrum, ef einhver hefir sök á móti nokkurum; eins og drottinn hefir fyrirgefið yður, svo skuluð þér og gjöra. ¹⁴ En íklæðist yfir alt þetta elskunni, sem er band algjörleikans, ¹⁵ og látið frið Krists ríkja í hjörtum yðar, sem þér og eruð kallaðir til í einum líkama; og verið þakklátir. ¹⁶ Látið orð Krists búa ríkulega hjá yður með allri speki, þannig að þér fræðið og áminnið hver annan með sálmum, lofsöngvum og andlegum ljóðum, sætlega syngjandi Guði lof í hjörtum yðar. ¹⁷ Og hvað sem þér svo gjörið í orði eða verki, þá gjörið alt í nafni drottins Jesú, þakkandi Guði föður fyrir hann.

¹⁸ Þér konur, gjörið yður undirgefnar mönnum yðar, eins og vera ber í drotni. ¹⁹ Þér menn, elskið eiginkonur yðar og verið ekki beiskir við þær. ²⁰ Þér börn, verið hlýðin foreldrum yðar í öllu, því að það er velþóknanlegt í drotni. ²¹ Þér feður, ertið ekki börn yðar, til þess að þau verði ekki ístöðulaus. ²² Þér þrælar, verið hlýðnir í öllu drotnum yðar eftir holdinu, ekki með augnaþjónustu, eins og þeir, sem mönnum vilja þóknast, heldur í einfaldleik hjartans, og óttist drottin. ²³ Hvað sem þér gjörið, þá vinnið af alhuga eins og fyrir drottin, en ekki fyrir menn, ²⁴ vitandi að þér munuð af drotni fá arfleifðina í endurgjald; þér þjónið drotni Kristi. ²⁵ Því að sá, sem rangt gjörir, skal fá gjöld fyrir það, sem hann gjörði rangt, og ekki er manngreinarálit.

4

Þér drotnar, veitið þrælunum það, sem rétt er og sanngjarnt, vitandi að þér eigið og drottin á himni.

² Verið stöðugir í bæninni og árvakrir í henni með þakkargjörð, ³ og biðjið jafnframt einnig fyrir oss, að Guð opni fyrir oss dyr orðsins, til að boða leyndardóm Krists, fyrir hvers sakir eg og er nú bundinn, ⁴ til þess að eg megi auglýsa hann, eins og mér ber að tala. ⁵ Framgangið með speki gagnvart þeim, sem fyrir utan eru, og kaupið hinn hentuga tíma. ⁶ Ræða yðar sé ætíð ljúfleg og salti krydduð, til þess að þér vitið, hvernig þér eigið að svara sérhverjum.

⁷ Alt um mína hagi mun Týkíkus, hinn elskaði bróðir og trúi þjónn og samþjónn í drotni, láta yður vita. ⁸ Eg sendi hann til yðar, einmitt til þess að þér fáið að vita, hvernig oss líður, og til þess að hann huggi hjörtu yðar, ⁹ ásamt Onesímusi, hinum trúa og elskaða bróður, sem er einn af yður; þeir munu láta yður vilt alt, sem hér gjörist.

¹⁰ Yður heilsar Aristarkus, sambandingi minn, og Markús, frændi Barnabasar, sem þér hafið fengið boðorð um — ef hann kemur til yðar, þá takið á móti honum — ¹¹ og Jesús, að viðurnefni Jústus; þeir eru af umskurninni og þeir einir eru samverkamenn mínir fyrir Guðs ríki, og hafa þeir verið mér til huggunar. ¹² Yður heilsar Epafras, sem er einn af yður, þjónn Krists Jesú, sem jafnan berst fyrir yður í bænum sínum, til þess að þér megið standa stöðugir, fullkomnir og fullvissir í öllum vilja Guðs. ¹³ Því að þann vitnisburð gef eg honum, að hann hefir mikið erfiði fyrir yður og þeim, sem eru í Laódíkeu, og þeim, sem eru í Hierapólis. ¹⁴ Yður heilsar Lúkas, læknirinn elskaði, og Demas. ¹⁵ Heilsið þér bræðrunum í Laódíkeu og Nýmfasi og söfnuðinum, sem er í húsi þeirra. ¹⁶ Og þegar búið er að lesa bréf þetta upp hjá yður, þá látið líka lesa það í söfnuði Laódíkeumanna, og lesið þér og Laódíkeubréfið. ¹⁷ Og segið Arkippusi: Gættu þjónustunnar, sem þú hefir tekið við í drotni, að þú veitir henni fullnustu.

¹⁸ Kveðjan er skrifuð með minni, Páls, eigin hendi. Minnist fjötra minna. Náð sé með yður.