1

Páll þjónn Guðs, en postuli Jesú Krists, samkvæmt trú Guðs útvaldra og þekking sannleikans, sem er í samhljóðan við guðhræðslu; ² í von um eilíft líf, sem Guð, sá er ekki lýgur, hefir heitið frá eilífum tíðum, ³ en opinberaði á sínum tímum orð sitt í prédikun, sem mér er trúað fyrir eftir skipun Guðs frelsara vors, ⁴ til Títusar, skilgetins sonar samkvæmt sameiginlegri trú.

Náð og friður frá Guði föður og Kristi Jesú, frelsara vorum.

⁵ Þess vegna lét eg þig eftir í Krít, til þess að þú færðir í lag það sem ógjört var og skipaðir öldunga í hverri borg, svo sem eg lagði fyrir þig: ⁶ þann einn sem er óaðfinnanlegur, einnar konu eiginmaður, á trúuð börn, sem eigi eru sökuð um andarvaraleysi eða þrjózku. ⁷ Því að biskup á að vera óaðfinnanlegur, eins og ráðsmaður Guðs, ekki sjálfbirgingur, ekki reiðigjarn, ekki drykkjumaður, ekki áflogamaður, ekki sólginn í svívirðilegan gróða; ⁸ heldur gestrisinn, gott elskandi, hóglátur, réttlátur, heilagur, bindindissamur; ⁹ maður fastheldinn við hið sanna orð samkvæmt kenningunni, til þess að hann sé fær um bæði að áminna með hinni heilnæmu kenningu og að hrekja þá sem móti mæla.

¹⁰ Því að margir eru þverbrotnir og fara með hégómamál og leiða í villu, allra helzt eru það umskurnarmennirnir, ¹¹ og verður að stinga upp í þá; það eru mennirnir, sem kollvarpa heilum heimilum, er þeir kenna það sem eigi á að kenna, fyrir svívirðilegs gróða sakir. ¹² Einhver af þeim, eigin spámaður þeirra, hefir svo að orði komist: Krítarmenn eru síljúgandi, óarga dýr og letimagar. ¹³ Þessi vitnisburður er sannur. Fyrir þá sök skalt þú vanda harðlega um við þá, til þess að þeir verði heilbrigðir í trúnni, ¹⁴ og gefi sig ekki að Gyðinga-æfintýrum og boðum manna, sem fráhverfir eru sannleikanum. ¹⁵ Allir hlutir eru hreinum hreinir, en flekkuðum og vantrúuðum er ekkert hreint, heldur er bæði hugur þeirra flekkaður og samvizka. ¹⁶ Þeir segjast svo sem þekkja Guð, en afneita honum með verkunum; eru þeir viðbjóðslegir og óhlýðnir og óhæfir til hvers góðs verks.

2

En tala þú það, sem sæmir hinni heilnæmu kenningu, ² að aldraðir menn séu bindindissamir, siðprúðir, hóglátir, heilbrigðir í trúnni, kærleikanum og þolgæðinu; ³ svo eiga og aldraðar konur að vera virðulegar í háttalagi sínu, ekki rógberar og ekki heldur í ánauð ofdrykkjunnar; heldur kenni gott frá sér, ⁴ til þess að þær laði hinar ungu til að elska menn sína, elska börn sín, ⁵ vera hóglátar, skírlífar, heimilisræknar, góðlátar, eiginmönnum sínum undirgefnar, til þess að orði Guðs verði ekki lastmælt. ⁶ Svo skalt þú og áminna hina yngri menn að vera hóglátir, ⁷ og sýn þig sjálfan í öllum greinum sem fyrirmynd góðra verka, sýn í kenningunni grandvarleik og virðuleik; ⁸ far þú með heilnæmt orð, óákæranlegt, til þess að andstæðingurinn fyrirverði sig, þegar hann hefir ekkert ilt um oss að segja. ⁹ Áminn þræla, að þeir séu undirgefnir húsbændum sínum og í öllu geðþekkir, ekki svörulir, ¹⁰ ekki hnuplsamir, heldur skulu þeir auðsýna hvers konar góða trúmensku, til þess að þeir prýði kenningu Guðs frelsara vors í öllum greinum. ¹¹ Því að náð Guðs hefir opinberast sáluhjálpleg öllum mönnum, ¹² og kennir hún oss að afneita óguðleik og veraldlegum girndum, og lifa hóglátlega, réttvíslega og guðrækilega í heimi þessum; ¹³ bíðandi hinnar sælu vonar og dýrðar-opinberunar hins mikla Guðs og frelsara vors Jesú Krists, ¹⁴ sem gaf sjálfan sig fyrir oss, til þess að hann leysti oss frá öllu ranglæti, og hreinsaði sjálfum sér til handa eignarlýð, kostgæfinn til góðra verka.

¹⁵ Tala þú þetta og áminn, og vanda um með fullum myndugleika. Lát engan lítilsvirða þig.

3

Minn þá á að vera undirgefnir höfðingjum og yfirvöldum, vera hlýðnir, vera reiðubúnir til sérhvers góðs verks; ² lastmæla engum, vera ódeilugjarnir, vera sanngjarnir, sýna hvers konar hógværð við alla menn; ³ því að vér vorum og fyrrum óskynsamir, óhlýðnir, villuráfandi, í ánauð margs konar fýsna og lostasemda, ólum aldur vorn í ilsku og öfund, andstyggilegir, hatandi hver annan; ⁴ en er gæzka Guðs frelsara vors og elska hans til mannanna birtist, ⁵ þá frelsaði hann oss, ekki vegna réttlætisverkanna, sem vér höfðum unnið, heldur samkvæmt miskunn sinni fyrir laug endurfæðingar og endurnýjungar heilags anda, ⁶ sem hann úthelli yfir oss ríkulega fyrir Jesúm Krist, frelsara vorn, ⁷ til þess að vér, réttlættir fyrir náð hans, yrðum í voninni erfingjar eilífs lífs. ⁸ Það orð er satt, og á þetta vil eg að þú leggir alla áherzlu, til þess að þeir, sem fest hafa trú á Guð, láti sér umhugað um að stunda góð verk. Þetta er gott og mönnunum nytsamlegt. ⁹ En forðast þú heimskulegar þrætur og ættartölur og deilur og lögmálsstælur, því að þær eru gagnslausar og hégómlegar. ¹⁰ Þrætumanni skalt þú sneiða hjá, er þú hefir einu sinni og tvisvar ámint hann; ¹¹ með því að þú veizt að slíkur maður er rangsnúinn og syndgar; hann er sjálfdæmdur.

¹² Þegar eg sendi Artemas til þín eða Týkíkus, þá gjör þér far um að koma til mín í Nikópólis, því þar hefi eg ásett mér að hafa vetrarvist. ¹³ Greið sem bezt för þeirra Senasar lögvitrings og Apollós, til þess að þá bresti ekkert. ¹⁴ En vorir menn eiga og að læra að stunda góð verk til nauðsynja-þarfa, til þess að þeir séu ekki ávaxtarlausir.

¹⁵ Allir, sem hjá mér eru, senda þér kveðju. Heilsa þeim, sem oss elska í trú.

Náð sé með yður öllum.